Op weg naar mezelf

Mondkapjes en lol zul je denken, die combi zie ik niet helemaal. Geloof me, ik in eerste instantie ook niet. Ik krijg het met een mondkapje op snel benauwd, mijn brillenglazen beslaan en het is simpelweg warm. Maar goed, we zitten inmiddels in de 2e golf van Corona en of je er nu aan wilt of niet, er zijn striktere maatregelen genomen om de uitbraak zoveel mogelijk te reguleren. Een daarvan is het dragen van mondkapjes in publieke ruimtes. NOG geen plicht maar wel een dringend advies. En ook op mijn werk is de oproep gekomen in alle publieke ruimtes (dus in de hal en gangen, het restaurant e.d.) een mondkapje te dragen en daarbij het dringend verzoek aan ons personeel om het goede voorbeeld te geven.

Dus ja, zodra de maatregel bekend werd hebben mijn collega’s en ik ons er aan gehouden. Zelfs het dansen van de Jerusalema challange deden we met mondkapje op, benauwend of niet. Wat met opvalt is dat veel mensen proberen om hun persoonlijkheid een beetje uit te drukken in hun mondkapje. Zo zie ik de meest grappige, mooie en gekke exemplaren voorbij komen. En toen vriendin Rianne “reclame” maakte voor Suuskes USA shop waar ze veel aparte, originele mondkapjes verkochten kon ik het niet laten om er ook een te bestellen. Ik kocht voor mezelf een tijger (bleek later een glow in the dark) en voor Ardie een Iron Maiden exemplaar (want al jaren groot fan). En wat een goede beslissing is dat geweest! Sinds ik mijn tijgertje draag heb ik al heel, heel erg veel lol rondgestrooid. Want wat blijkt? Als ik ademhaal gaat het neusje van de tijger op en neer! De dame bij het tankstation was vertederd (wie niedlich!), een vrouw bij de Action kwam bijna niet meer bij van het lachen en zo gaat het zo’n beetje overal. Hoe leuk is dat, in deze tijd van zorgen, onzekerheid en onrust een beetje plezier verspreiden. Dat maakt het dragen van het mondkapje voor mij een stuk dragelijker en zelfs op momenten leuk.

Om die reden heb ik gisteren nog maar eens geshopt en nu een Engelse Bulldog besteld voor mij (en voor Ardie nog een met Huskys). Ik hoop van harte dat zijn neusje net zo veel vrolijkheid gaat rondstrooien als die van mijn tijger. En bijkomend voordeel is dat ik op deze manier een kleine ondernemer die het heel zwaar heeft een heel klein beetje help overeind te blijven. Win-win wat mij betreft.

Let goed op jezelf en elkaar, dan komen we deze tijd wel door en vieren we hopelijk over niet al te lange tijd weer het leven zoals we dat graag doen.

Veel liefs,

Harriëtte

Commentaren op: "Mondkapjes en lol" (2)

  1. Ik voel dat het tijd wordt om weer eens samen te komen.Ik wil dat neusje ook wel eens zien op’lichten’ .

    Bij mij op het werk moeten we medische kapjes dragen; ikzelf was liever voor de stoffen gegaan. Inderdaad leuker en vaak origineler.

  2. […] Maandag edit: meer lezen over Mondkapjes? Vriendin Harriëtte schreef er een blog over. […]

Plaats een reactie

Tagwolk